Z
O1O littera
O littera
—
pro sendu+
diuersas partes orationis efficit. Nam interdum interiectio dolentis est,
O dii inmortales, ubi nam gentium sumus
, interdum admirantis+
, Cicero+
,
O dii inmortales Domitius ille
, interdum obtantis+
aduerbium est, ut Virgilius,
O mici+
preteritos referat si+
Iuppiter annos qualis eram
.
(= Explan. in Don. I p. 510, 3–13)
- Textus fontis:
-
o, illa littera pro sensu diuersas partes orationis efficit: nam interdum o interiectio est dolentis, ut Vergilius «o terque quaterque beati»; interdum exclamantis, ut «o dii inmortales, ubinam gentium sumus»; interdum admirantis, ut «o dii inmortales Gnaeus Domitius ille»; interdum optantis aduerbium est, ut «o mihi praeteritos referat si Iuppiter annos».
L 214rc A 118rb P 102vb
ContextZ
O2O littera
O littera
—
multas partes orationis efficit+
. Nam si cum animi affectu proferatur, hoc est per+
suspirationem, erit interiectio, ut
O mihi sola mei+
super Astianactis+
imago
. Si uero accusatiuum casum+
sequatur+
, erit aduerbium exclamantis, ut
O conditionem miseram
.Nam si o simpliciter dicatur, erit pronomen uel articulus+
uocatiui casus, ut
O ille
.
(= Audax 356, 18–23)
- Textus fontis:
-
o, si cum animi adfectu proferatur, hoc est per suspirationem, erit interiectio, ut puta «o mihi sola mei super Astyanactis imago». si uero o ad accusatiuum casum proferatur, erit aduerbium exclamantis, ut o condicionem miseram et o bellum magnopere pertimescendum. nam si o simpliciter proferatur, erit pronomen uel articulus uocatiui casus, ut o iste, o ille.
L 214rc A 118rb P 102vb
ContextZ
O3O littera
O littera
—
(Aug. in euang. Ioh. 2)
- Textus fontis:
-
... sicut sunt in lingua latina quas interiectiones vocant, velut cum dolentes dicimus: Heu! vel cum delectamur: Vah! dicimus; vel cum miramur, dicimus: O rem magnam! tunc enim: O, nihil significat, nisi mirantis affectum.
L 214rc A 118rb P 102vb
Context