AC242Acobor [ Achobor ]
De glosis: Acobor [ Achobor ] —
mus.
(Gloss.)
Lindsay:
AC 242. cf. Hier. Noni. Hebr. 876. cf. 256.
L 24vc A 3 vcP 5rc
Context
L P T ] om. A
P TV ] acc- LA, ach- restit. ed.
AC243Accolae
Ciceronis: Accolae —
finitimi, uicini.
(Syn.)
Lindsay:
AC 243-247. cf. AD 210 ; 256-259 ; 264-267 ; 360-364 ; 452-453 ; 482-484 ; 777 ; CO 890-891 ; FI 231-232 ; 235 ; PR 2612-2619 ; 3184-31 ; VI 52-53 ; CA 385-386 ; CO 134-137.
L 24vc A 3 vcP 5rc
Context
LA P T
LA P TV (-le P T)
AC244Accolae
Accolae —
propinqui.
(Syn.)
L 24vc A 3 vcP 5rc
Context
LA P T
LA P TV (-le P T)
AC245Accolae
Accolae —
confines.
(Syn.)
L 24vc A 3 vcP 5rc
Context
LA P T
LA P TV (-le P T)
AC246Accolae
Accolae —
proximi, adfines.
(Syn.)
L 24vc A 3 vcP 5rc
Context
LA P T
LA P TV (-le P T)
CO132Cognitor et procurator
Cognitor et procurator —
ita distinguitur: cognitor nisi praesens a praesente praesenti datur, procurator autem etiam absens constituitur aduersus eum solummodo+
P ] solomodo L, solumodo A
litem defendit+
L ] dependit A, -det P
aduersus quem ad agendum constitutus+
LA ] -ta P
est, procurator uero aduersus+
LA ] -sos P
omnes. Item cognitor liti tantum dari solet, id est+
i.e. ] idem P
iudicii expediendi+
LA P2 ] -petendi P
gratia, procurator uero etiam res omnes administrat.
(= Isid. diff. 430[123])
Nota:
presens, presente, presenti, gracia, eciam P ;
Textus fontis:
Inter cognitorem et procuratorem. Cognitor non nisi praesens a praesente praesenti datur, procurator autem et absens constituitur aduersus absentem. Item cognitor aduersus eum solummodo litem defendit aduersus quem ad agendum constitutus est, procurator uero aduersus omnes. Item cognitor liti tantum dari solet, id est, iudicii expediendi gratia, procurator uero etiam res omnes administrat.
L 78va A 63vb P 64ra T 81va
Context
LA P T
CO133Cognitus
De glosis: Cognitus —
notus.
(Gloss.)
L 78va A 63vb P 64ra T 81va
Context
LA P T
CO133bisCognomen
De glosis: Cognomen —
uocabulum.
(Gloss.)
Nota:
(Gloss.) ] (ib.) ed. ;
L 78va A 63vb P 64ra T 81va
Context
L P T ] om. A
CO134Cognomen
Esydori: Cognomen —
uocatum quia nomini coniungitur+
LA P2 ] -iugi- P
, ut Scipio Africanus.
(Isid. etym. 1, 7, 2)
Textus fontis:
[2] … Cognomen, quia nomini coniungitur, ut "Scipio" Agnomen vero quasi accedens nomen, ut "Metellus Creticus" quia Cretam subegit. Extrinsecus enim venit agnomen ab aliqua ratione. …
L 78va A 63vb P 64ra T 81va
Context
LA P T (isi- L T, hisi- A)
CO135Cognomen
Cognomen
est quod ex uirtute, uel uicio trahitur: ut Scipio Africanus, pro eo quod Africam uicerit: uel Lentus Sura+
l.s. P ] uellem usura L, uellent usura A, -tulus sura fons
, pro eo quod maiores habuit suras+
L P ] usuras L2A
. Proinde ergo cognomen ab specie+
P ] -ae LA
uel actione+
P ] -nes LA
uenit.
(= Isid. diff. 355[388])
Nota:
uitio, specie P ;
Textus fontis:
Inter nomen, praenomen, cognomen et agnomen. Nomen est uocabulum propriae appellationis; praenomen quod nominibus ob dignitatem generis praeponitur, ut Publius Virgilius. Non enim possumus dicere Virgilius Publius. Cognomen quod ex familia generis uenit, ut puta Scipio Cornelius, a Cornelia familia ortus. Agnomen quod ex uirtute uel uitio trahitur: ut Scipio Africanus, pro eo quod Africam uicerit, uel Lentulus Sura, pro eo quod maiores habuerat suras. Proinde nomen a proprietate uenit, praenomen a dignitate, cognomen ab origine, agnomen uero a specie uel actione.
L 78va A 63vb P 64ra T 81va
Context
LA P T
CO136Cognomentum
Cognomentum —
uulgo dictum eo quod nomini cognitionis+
A P ] -cio- L
causa superadiciatur+
c.s. P ] causa spadiciatur L, causas proadiciatur A
, siue quod cum nomine est.
(= Isid. etym. 1, 7, 2)
Textus fontis:
… Cognomentum autem vulgo dictum eo, quod nomini cognitionis causa superadiciatur, sive quod cum nomine est.
L 78va A 63vb P 64ra T 81va
Context
LA P T
CO137Cognomine
De glosis: Cognomine —
nomine.
(Gloss.)
L 78va A 63vb P 64ra T 81va
Context
LA P T (-ss- P)