AC242Acobor [ Achobor ]
De glosis: Acobor [ Achobor ] —
mus.
(Gloss.)
Lindsay:
AC 242. cf. Hier. Noni. Hebr. 876. cf. 256.
L 24vc A 3 vcP 5rc
Context
L P T ] om. A
P TV ] acc- LA, ach- restit. ed.
AC243Accolae
Ciceronis: Accolae —
finitimi, uicini.
(Syn.)
Lindsay:
AC 243-247. cf. AD 210 ; 256-259 ; 264-267 ; 360-364 ; 452-453 ; 482-484 ; 777 ; CO 890-891 ; FI 231-232 ; 235 ; PR 2612-2619 ; 3184-31 ; VI 52-53 ; CA 385-386 ; CO 134-137.
L 24vc A 3 vcP 5rc
Context
LA P T
LA P TV (-le P T)
AC244Accolae
Accolae —
propinqui.
(Syn.)
L 24vc A 3 vcP 5rc
Context
LA P T
LA P TV (-le P T)
AC245Accolae
Accolae —
confines.
(Syn.)
L 24vc A 3 vcP 5rc
Context
LA P T
LA P TV (-le P T)
AC246Accolae
Accolae —
proximi, adfines.
(Syn.)
L 24vc A 3 vcP 5rc
Context
LA P T
LA P TV (-le P T)
CO134Cognomen
Esydori: Cognomen —
uocatum quia nomini coniungitur+
LA P2 ] -iugi- P
, ut Scipio Africanus.
(Isid. etym. 1, 7, 2)
Textus fontis:
[2] … Cognomen, quia nomini coniungitur, ut "Scipio" Agnomen vero quasi accedens nomen, ut "Metellus Creticus" quia Cretam subegit. Extrinsecus enim venit agnomen ab aliqua ratione. …
L 78va A 63vb P 64ra T 81va
Context
LA P T (isi- L T, hisi- A)
CO135Cognomen
Cognomen
est quod ex uirtute, uel uicio trahitur: ut Scipio Africanus, pro eo quod Africam uicerit: uel Lentus Sura+
l.s. P ] uellem usura L, uellent usura A, -tulus sura fons
, pro eo quod maiores habuit suras+
L P ] usuras L2A
. Proinde ergo cognomen ab specie+
P ] -ae LA
uel actione+
P ] -nes LA
uenit.
(= Isid. diff. 355[388])
Nota:
uitio, specie P ;
Textus fontis:
Inter nomen, praenomen, cognomen et agnomen. Nomen est uocabulum propriae appellationis; praenomen quod nominibus ob dignitatem generis praeponitur, ut Publius Virgilius. Non enim possumus dicere Virgilius Publius. Cognomen quod ex familia generis uenit, ut puta Scipio Cornelius, a Cornelia familia ortus. Agnomen quod ex uirtute uel uitio trahitur: ut Scipio Africanus, pro eo quod Africam uicerit, uel Lentulus Sura, pro eo quod maiores habuerat suras. Proinde nomen a proprietate uenit, praenomen a dignitate, cognomen ab origine, agnomen uero a specie uel actione.
L 78va A 63vb P 64ra T 81va
Context
LA P T
CO136Cognomentum
Cognomentum —
uulgo dictum eo quod nomini cognitionis+
A P ] -cio- L
causa superadiciatur+
c.s. P ] causa spadiciatur L, causas proadiciatur A
, siue quod cum nomine est.
(= Isid. etym. 1, 7, 2)
Textus fontis:
… Cognomentum autem vulgo dictum eo, quod nomini cognitionis causa superadiciatur, sive quod cum nomine est.
L 78va A 63vb P 64ra T 81va
Context
LA P T
CO137Cognomine
De glosis: Cognomine —
nomine.
(Gloss.)
L 78va A 63vb P 64ra T 81va
Context
LA P T (-ss- P)
CO138Cognomine
Cognomine —
uocabulo.
(= Syn. ?)
L 78va A 63vb P 64ra T 81va
Context
LA P T
CO139Cognomine
Cognomine —
appellatione.
(= Syn. ?)
L 78va A 63vb P 64rb T 81va
Context
LA P T
LA T ] cogmine P
CO140Cognomine
Cognomine —
uocabuli appellatione.
(= Syn. ?)
L 78va A 63vb P 64rb T 81va
Context
LA P T