BE133Bene potuli [ b. potui? ]
∴
BE134Beniamin
Beniamin
—
(Isid. etym. 7, 7, 19)
- Textus fontis:
-
Beniamin interpretatur filius dexterae, quod est uirtutis. Dextera enim appellatur iamin. Mater quippe eius moriens uocauerat nomen eius Benoni, id est filius doloris mei. Pater hoc mutauit, filium dexterae nominans.
L 58rb A 40 raP 42rb
ContextBE135Benigna
BE136Benigne
BE137Benigne
BE138Benigne
BE139Benigne
Benigne
—
satis, superque, ubere uel nimium.
(Syn.)
- Nota:
- [ cf. Syn. A3, 432, 27-28 ]
- Textus fontis:
-
[ ex BE 114 ]
L 58rb A 40 raP 42rb
Context