BE143Benignus
Benignus —
comis, facilis, suauis, dulcis.
(Syn.)
Nota:
lungo il margine bianco di molte glosse di questo foglio è ripetuto il segno '.a.' da un A2… ovunque in A manca il TAG… forse che sia l'indicazione di 'auctor' da aggiungere in un secondo momento?
Textus fontis:
[ ex BE 117-118 ]
L 58rb A 40 rbP 42rb
Context
LA P T
BE144Benignus
Benignus —
communis, iocundus+
LA TV ] iu- PF
.
(Syn.)
Textus fontis:
[ = BE 119 ]
L 58rb A 40 rbP 42rb
Context
LA P T
BE145Benignus
Esidori : Benignus
est uir sponte ad benefaciendum paratus et dulcis alloquio. ✢+
L
Non autem multum distat benignus a bono, quia et ipse ad benefaciendum uidetur expositus. Sed in eo differt qui+
LA P ] -ia leg.
potest bonus esse et tristior, et bene quidem facere quod poscitur, non tamen suauis esse nouit consortio; benignus autem sua cunctos nouit inuitare dulcedine.
(Isid. etym. 10, 24)
Textus fontis:
Benignus est uir sponte ad benefaciendum paratus et dulcis adloquio. Non autem multum distat benignus a bono, quia et ipse ad benefaciendum uidetur expositus. Sed in eo differt quia potest bonus esse et tristior, et bene quidem facere et praestare quod poscitur, non tamen suauis esse nouit consortio; benignus autem sua cunctos nouit inuitare dulcedine.
L 58rb A 40 rbP 42rb
Context
L P T ] om. A
BE146Beniuolentia et maliuolentia
Placidi: Beniuolentia et maliuolentia —
per i non per e dicitur, quomodo benignus et malignus, non benignus+
LA P ] -neg- fons
et malignus+
LA P ] -leg- fons
. ✢+
L
Saepe enim ex duabus partibus conpositum nomen aut priorem aut sequentem litteram corrumpit, id est+
PF TV ] ideo LA, ut dest? V2
beniuolentiam dicimus, nam beneuolentia crassum quidem sonat.
(Plac. 8, 28)
Nota:
[ Goetz, 5, 50, 10 ]
Textus fontis:
8, 28. Beniuolentia et maliuolentia per i non per e dicitur quomodo benignus et malignus non benegnus et malegnus saepe enim ex duabus partibus compositum nomen aut priorem aut sequentem litteram corrumpit ideo beniuolentiam dicimus non beneuolentia crassum quidem sonant.
L 58rb A 40 rbP 42rb
Context
L P T ] om. A
BE147Beniuolus
Esidori : Beniuolus —
qui bene uult. ✢+
L
Non tamen dicimus beneuolus+
P V ] beniu- LA F T
, sicut nec maleuolus+
L PF V ] beniuolus A, maliu- T
. Saepe enim ex duabus partibus conpositum nomen aut priorem aut sequentem litteram corrumpit. Nam beneuolentia+
L P ] beni- A
absurdum sonat.
(Isid. etym. 10, 26)
Textus fontis:
Beniuolus, quia bene uult. Non tamen dicimus beneuolus, sicut nec maleuolus. Saepe enim ex duabus partibus conpositum nomen aut priorem aut sequentem litteram corrumpit. Nam beneuolentia absurdum sonat.
L 58rb A 40 rbP 42rb
Context
L P T ] om. A
BE 147-148 L P ] sine intervallo A
∴
BE148Benonim [ Benoni ]
Hieronimi : Benonim [ Benoni ] —
Beniamin Beniamin+
b. b. sic iter. LA PF TV
igitur ex duobus uerbis conpositum+
LA P ] com- fons
nomen habet ex filio et dextera. Ben +
b. e. LA ] bene e. PF, beniamin TV
enim dicitur filius, iamin dextera. Sciamus igitur semper tribum+
L P V ] tribuni A T
Beniamin appellari gemini, hoc+
PF TV ] haec LA
est uir gemineus de tribu Beniamin id est geminea.
(Hier. tract. in psalm. 7, 1)
Nota:
[ —> Wutz ]
Textus fontis:
Beniamin igitur ex duobus conpositum nomen est, ex filio, et ex dextera : BEN enim dicitur filius, IAMIN dicitur dextera. Sciamus igitur semper tribum Beniamin appellari Iemini. Legimus in Regnorum libro, eo tempore quo de Saul scribitur : 'Et ecce, inquit, uir de tribu Beniamin, nomine Saul ; io filius, inquit, Cis, filius Abihel, filius Iethra, filius Iether, filius Gera, filius lemini '. Et statim ibi dicitur uir Iemnineus, hoc est, de tribu Ieminea, hoc est, de tribu Beniamin.
L 58rb A 40 rbP 42rb
Context
L
L P T ] om. A
LA PF ] benenonim T, benenonin V, benoni corr. ed.