BV17Bucinariae [ bucinariae uoces? ]
Bucinariae [ bucinariae uoces? ] —
uoces+
ad glossam LA PF TV ] ad lemma ed.
.
(= schol. ad Verg. Aen. 7, 519)
Lindsay:
BV 17. cf. Verg. A. 7, 519 (tum vero ad vocem celeres, qua bucina signum dira dedit… concurrant) ? cf. Is. 18, 4, 1 (Bucina… dicta a voce, quasi «vocina») ? BV 22 sqq. (cum fine glossae BV 21 ) quaere post BR 71 (Brutus).
Nota:
Dixit Lindsay: “ cf. Verg. A. 7, 519 (tum vero ad vocem celeres, qua bucina signum dira dedit... concurrant) ? cf. Isid. 18, 4, 1 (Bucina... dicta a voce, quasi «vocina»)? ”
L 59ra A 41 raP 43rb
Context
LA P T
BV 17 LA P ] sine interpr. coniec. ed.
BV18Bucina
Placidi: Bucina
erit tuba quasi+
LA P ] -a L2, fons
signum dat bucinator+
PF ] -tur LA TV
, bucinus ipse canor.
(Plac. ?)
Nota:
[ Goetz, 5, 50, 18 ]
L 59ra A 41 raP 43rb
Context
LA P T
BV19Bucinam et bucinum
Esidori ex differentiis sermone: Bucinam et bucinum —
hoc inter se differt. Bucina est tuba qua signum datur in hostem. Bucinus ipse clangor canoris est.
(Isid. diff. 417[77])
Textus fontis:
Inter bucinam et bucinum. Bucina est tuba qua signum datur in hostem, bucinus ipse clangor canorus.
L 59ra A 41 raP 43rb
Context
LA P T (his- A, ys- P, is- T; ex dife- T)
LA P ] -num et bucinam TV
BV20Bucina
Ysidori : Bucina
est qua signum datur in hoste+
LA P ] -em leg.
, dicta a uoce, quasi bocina+
PF ] bu- LA, uo- TV
. ✢+
L
Nam pagani+
L P ] pacani A
agrestesque ad omnem usum bucina ad conpita conuocabantur: propriae ergo hoc agrestibus signum fuit. De quo Persius+
P TV ] persus L, per ipsius A, propertius leg.
(Prop. 4, 1, 13) Bucina coebat+
LA P ] cogebant V, cogebat V2
priscos+
LA TV ] -tos PF
ad arma Quirites . — huius clangor+
A P TV ] -ndor L
bucinum dicitur+
huius … dicitur LA P ] = fons 18, 4, 2, cf. BV 22
.
(Isid. etym. 18, 4, 1)
Textus fontis:
Bucina est qua signum datur in hostem, dicta a uoce, quasi uocina. Nam pagani agrestesque ad omnem usum bucina ad conpita conuocabantur: proprie ergo hoc agrestibus signum fuit. De quo Propertius (4,1,13) : Bucina cogebat priscos ad arma Quirites.
L 59ra A 41 raP 43rb
Context
L P T (es- L) ] om. A
BR68Brutus
Brutus —
indocilis, stultus.
(= Abstr.)
Lindsay:
BR 68. stolidus Abstr.
L 58vc A 41 raP 43ra
Context
LA P T
BR69Brutus
Brutus —
segnis, grauis uel stultus.
(= Syn.)
Lindsay:
BR 69-70. cf. IN 464.
Nota:
cf. Syn. A3, 443, 16 ; 19
L 58vc A 41 raP 43ra
Context
LA P T
BR70Brutus
Brutus —
stolidus, indoctus uel indocilis.
(= Syn.)
Nota:
cf. Syn. A3, 443, 16 ; 19 ; 431, 19 ; voir BR 71 (changement de main sur L)
L 58vc A 41 raP 43ra
Context
LA P T
BR71Brutus
Ysidori : Brutus —
dictus quasi obrutus+
LA P ] animo suprascr. A2
, quia sensum+
LA P ] -u leg.
caret. Est enim sine ratione, sine prudentia+
A P ] -cia L
. Vnde et ille Iunius Brutus exorore+
PF ] re LA, ex sorore TV
Tarquinii+
LA P2 V ] tur- P, ar- T
Superui+
LA PF (-er ui PF) ] -bi L2 TV
genitus, cum eundem casum+
PF TV ] causam LA, casam L2
timeret quem frater inciderat+
LA V ] -ret P, -rit T
, qui ob diuitias+
A P ] -cias L
et prudentiam+
L2A P ] prudetaam L prudentaam L2
ab auunculo fuerat occisus, utilem+
PF TV ] stilem LA
temporis stultitiam+
A P ] -ciam L
simulabit+
L P ] -uit A
. Vnde etiam Brutus est cognominatus, dum uocaretur Iunius Burrus+
L P ] barrus A, om. TV
.
(Isid. etym. 10, 28)
Nota:
sur L: changement de main après brutus d. La suite est de la main qui complète la glose BR 70, tandis que la fin de la glose, sur le f. suivant (unde … burrus) est de nouveau de la 1er main; — unde aetiam P
Textus fontis:
Brutus, quasi obrutus, quia sensu caret. Est enim sine ratione, sine prudentia. Vnde et ille Iunius Brutus ex sorore Tarquinii Superbi genitus, cum eundem casum timeret quem frater inciderat, qui ob diuitias et prudentiam ab auunculo fuerat occisus, utilem temporis stultitiam simulauit. Vnde etiam Brutus est cognominatus, dum uocaretur Iunius.
L 58vc A 41 raP 43ra
Context
LA P T (es- L, his- A)