DE192Decudes [ decures ]
De glosis: Decudes [ decures ] —
decuriones.
(«Abol.»)
Lindsay:
DE 192. Fest. 66, 8 (-res).
Nota:
decurionis P
L 93va A 80 rcP 81 va
Context
LA P T
LA P ] -ca- T, -res suppos. ed.
DE193Decuit
Decuit —
dignum fuit.
(fons adhuc non repertus)
L 93va A 80 rcP 81 va
Context
LA P T
DE194Decultarunt [ deculcarunt ]
Decultarunt [ deculcarunt ] —
ualde+
LA P ] uel de T
occultarunt+
LA P ] -lc- (?) suppos. ed.
.
(= «Abol.»)
Lindsay:
DE 194. Fest 66, 13. Decult. L.
L 93va A 80 rcP 81 va
Context
LA P T
LA P (-ulc- P ed.) ] deculcar T
DE195Decumanu [ decumano ]
Decumanu [ decumano ] —
maximo a fructu decimo.
(= Plac. 16, 19)
Nota:
[ Goetz, 5, 60, 23 (de gl.) ]
Textus fontis:
Decumane maximo a fructu decimo.
L 93va A 80 rcP 81 va
Context
LA P T
LA P T ] -o suppos. ed.
DE196Decumanus
Esidori: Decumanus —
limes+
P ] limus LA
maximus est in agris qui ab oriente in occidentem per transuersum dirigitur ✢, qui pro eo quod formam decimam facit decumanus est apellatus. Ager enim bis diuisus figuram denarii numeri efficit.
(Isid. etym. 15, 14, 4)
Textus fontis:
Decumanus est qui ab oriente in occidentem per transuersum dirigitur, qui pro eo quod formam X faciat decumanus est appellatus.
L 93va A 80 rcP 81 va
Context
LA P2 T (his- A, is- T) ] om. P