DE194Decultarunt [ deculcarunt ]
DE195Decumanu [ decumano ]
Decumanu [ decumano ]
—
maximo a fructu decimo.
(= Plac. 16, 19)
- Nota:
- [ Goetz, 5, 60, 23 (de gl.) ]
- Textus fontis:
-
Decumane maximo a fructu decimo.
L 93va A 80 rcP 81 va
ContextDE196Decumanus
Decumanus
—
limes+
maximus est in agris qui ab oriente in occidentem per transuersum dirigitur ✢, qui pro eo quod formam decimam facit decumanus est apellatus. Ager enim bis diuisus figuram denarii numeri efficit.
(Isid. etym. 15, 14, 4)
- Textus fontis:
-
Decumanus est qui ab oriente in occidentem per transuersum dirigitur, qui pro eo quod formam X faciat decumanus est appellatus.
L 93va A 80 rcP 81 va
ContextDE197Decurrere
DE198Decuriat conbibas [ d. conuiuas ]
DE199Decuriones
DE200Decuriones
Decuriones
dicti quod sint de ordine curiae ✢. Officium enim curiae administrant. Vnde non est decurio, qui summam non intulit uel curiam participauit+
.
(Isid. etym. 9, 4, 23)
- Textus fontis:
-
Decuriones dicti, quod sint de ordine curiae. Officium enim curiae administrant. Vnde non est decurio, qui summam non intulit uel curiam participauit.
L 93va A 80 rcP 81 va
Context