DE24Debilitatus
DE25Debilitatus
DE26Debita
DE27Debitor
DE28Debitum nature persoluit [ d. naturae p. ]
DE29Debitum nature persoluit [ d. naturae p. ]
Debitum nature persoluit [ d. naturae p. ]
—
interiit.
(= Syn.)
- Nota:
- (= Syn.) ] (= ib.) ed. ;
L 93ra A 79vbP 80 vb
ContextDE30Debitum nature persoluit [ d. naturae p. ]
Debitum nature persoluit [ d. naturae p. ]
—
mortuus est.
(= Syn.)
- Nota:
- (= Syn.) ] (= ib.) ed. ;
L 93ra A 79vbP 80 vb
ContextRE1867Reuulsus
RE1868Reus
RE1869Reus
RE1870Reus
RE1871Reus
RE1872Reus
Reus
—
a re, qua petitur, nuncupatus, ✢ qui, quamuis sceleris+
conscius non sit, reus tamen dicitur, quamdiu in iudicio pro re aliqua petitur.
(Isid. etym. 18, 15, 7)
- Textus fontis:
-
Accusator vocatus quasi adcausator, quia ad causam vocat eum quem appellat. Reus a re, qua petitur, nuncupatus, quia, quamvis sceleris conscius non sit, reus tamen dicitur, quamdiu in iudicio pro re aliqua petitur.
L 278ra A 285ra P 170rc
Context