DE555Deiscent [ dehiscent ]
Deiscent [ dehiscent ] —
patefaciunt+
LA P ] -ent (?) suppos. ed.
.
(= schol. ad Verg. Aen. 6, 52)
L 95 va A 82 rcP 83 vb
Context
LA P T
DE556Deiscere [ dehiscere ]
Deiscere [ dehiscere ] —
dissentire uel a+
P ed. ] om. LA
proposito alienari+
P ed. ] -re LA
uel+
A P ] s uel L
seiungi.
(fons adhuc non repertus)
Lindsay:
DE 556. vel prop. L.
L 95 va A 82 rcP 83 vb
Context
LA P T
LA T ] deiscent P
DE557Deiscet
Placidi: Deiscet —
patescet.
(Plac. ?)
Lindsay:
DE 557. = DE 558.
Nota:
[ Goetz, 5, 60, 35 ]
L 95 va A 82 rcP 83 vb
Context
LA P T
DE558Deiscit
De glosis: Deiscit —
aperit+
LA P ] aperitur restit. ed.
, patescit, recedit.
(Gloss.)
Lindsay:
DE 558. cf. DE 993.
L 95 va A 82 rcP 83 vb
Context
L P T ] om. A
DE 558-559 L P T ] DE 559, 558 A
LA P ] -scet T
DE559Deiscit
Deiscit —
dissoluitur, separatur.
(fons adhuc non repertus)
L 95 va A 82 rcP 83 vb
Context
L P T ] de glosis A
LA T ] deiscet P
DE560Deisciuit [ desciuit ]
Deisciuit [ desciuit ] —
pedem retraxit.
(= 995)
L 95 va A 82 rcP 83 vb
Context
LA P T
P T ] deiscuit LA, desc- corr. ed.
DE561De istipite [ de stipite ]
Virgili: De istipite [ de stipite ] —
hoc est de ligno.
(schol. ad Verg. Aen. 3, 43)
L 95 va A 82 rcP 83 vb
Context
LA P T
LA P ] stipte T, st- corr. ed.
DE990Desciscit
De glosis: Desciscit —
discessit, diuisit+
LA P ] -dit suppos. ed.
.
(Gloss)
L 97 ra A 84rcP 85 vb
Context
LA P T
DE991Desciuerat
Desciuerat —
separauerat.
(fons adhuc non repertus)
L 97 ra A 84rcP 85 vb
Context
LA P T
DE992Desciuisse
Desciuisse —
discessisse, diuisisse.
(fons adhuc non repertus)
L 97 ra A 84vaP 85 vb
Context
LA P T
DE993Descit [ dehiscit ]
Descit [ dehiscit ] —
aperitur.
(fons adhuc non repertus)
Lindsay:
DE 993. cf. 558.
L 97 ra A 84vaP 85 vb
Context
LA P T
LA P T ] -his- restit. ed.
DE994Desciuit
Virgili: Desciuit —
deseruit.
(schol. ad Verg. ?)
L 97 ra A 84vaP 85 vb
Context
LA P T
DE995Desceuit [ desciuit ]
De glosis: Desceuit [ desciuit ] —
pedem retraxit.
(Abstr.)
Lindsay:
DE 995. cf. 560.
L 97 ra A 84vaP 85 vc
Context
LA P T
DE996Describere
Describere —
dictionis uel ordinationis est.
(= Isid. diff. 232[99])
Lindsay:
DE 996. cf. CO 1394 ; DI 376.
Textus fontis:
Inter conscribere et exscribere et reliqua. Placidus : conscribere, inquit, est multa scribere. Exscribere quod alibi scriptum sit transferre, transcribere cum ius nostrum in alium transit, inscribere accusationis est, adscribere adsignationis, describere dictionis uel ordinis.
L 97 ra A 84vaP 85 vc
Context
LA P T