DI1160Ditantur
De glosis: Ditantur —
frequenter dantur.
(= Plac. 17, 20)
Lindsay:
DI 1160. Gloss.] LP (cf. 1161 ?). cf. DA 154.
Nota:
(cf. 1161?)
Textus fontis:
17, 20. Dandantur frequenter dantur.
L 104 va A 90 rb P 93 vbT 145ra V 133vc
Context
LA P T
DI1161Ditat
Ditat —
diuitem fecit.
(fons adhuc non repertus)
L 104 va A 90 rb P 93 vbT 145ra V 133vc
Context
LA P T
DI1162Ditatus
Ditatus —
diues factus.
(= Abol.)
Lindsay:
DI 1162. cf. 390.
L 104 va A 90 rb P 93 vbT 145ra V 133vc
Context
LA P T
DI1163Dites
De glosis: Dites —
diuites plurali+
P ] parili LA
numero.
(Gloss.)
Lindsay:
DI 1163. parili L.
L 104 va A 90 rb P 93 vbT 145ra V 133vc
Context
L P T ] om. A
DI1164Ditis
Ditis —
diuitis singulari numero
(fons adhuc non repertus)
Lindsay:
DI 1164. cf. 361.
L 104 va A 90 rb P 93 vbT 145ra V 133vc
Context
LA P T
DI1165Ditissimus
Ditissimus —
locuples.
(fons adhuc non repertus)
L 104 va A 90 rb P 93vc T 145ra V 133vc
Context
LA P T
DI387Dilatator [ dilator ]
Esidori: Dilatator [ dilator ]
est qui differt+
LA P T (difert LA)
ad proferendum.
(Isid. etym. 10, 77)
Textus fontis:
Dilator, quia differt ad proferendum.
L 101 ra A 88vb P 90rb T 145ra V 133vc
Context
LA P (his- A) ] om. T
d. est LA P ] -tione T, dilator corr. ed.
DI388Dilator et delator
Dilator et delator —
ita distinguitur. Dilator qui differt+
LA P T (difert LA)
, delator qui profert.
(= Isid. diff. 431[164])
Lindsay:
DI 388. cf. DE 572.
Nota:
(= Isid. …) ] (= id. …) ed. ;
Textus fontis:
Inter delatorem et dilatorem. Delator qui defert ad accusandum, dilator qui differt ad proferendum.
L 101 ra A 88vb P 90rb T 145ra V 133vc
Context
LA P ] de glosis T
DI389Dilatum
De glosis: Dilatum —
aliquid recens in posterum dimissum.
(Abstr.)
L 101 ra A 88vb P 90rb T 145ra V 133vc
Context
LA P ] om. T
DI390Dilatus [ ditatus ]
Dilatus [ ditatus ] —
diues factus.
(= 1162)
Nota:
Sur T, la glose a été ajoutée dans l'interligne par le copiste
L 101 ra A 88vb P 90rb T 145ra V 133vc
Context
LA P T
LA P T ] ditatus suppos. ed.
DI391Dilecte [ dilectae ]
Virgili: Dilecte [ dilectae ] —
amate+
LA T ] amatae P ed.
.
(schol. ad Verg. ?)
L 101 ra A 88vb P 90rb T 145ra V 133vc
Context
LA P T
LA P T ] -tae ed.
DI392Dilectio
Dilectio —
amor+
LA P ] amator T
.
(fons adhuc non repertus)
L 101 ra A 88vb P 90rb T 145ra V 133vc
Context
LA P T
P T ] delectio LA
DI393Dilectio
Esidori: Dilectio
dicta quod duos in se inliget ✢. Nam dilectio a duobus+
a d. LA T ] ad uobis P
incipit, quod est+
P T ] et LA
amor Dei et proximi; de qua Apostolus (Rom. 13, 10) Plenitudo, inquit+
P T ] inquid LA
, legis+
P ] est add. LA T
dilectio . Omnis autem dilectio carnalis non dilectio, sed magis amor dici solet. Dilectionis autem nomen tantum in melioribus rebus accipi solet.
(Isid. etym. 8, 2, 6-7)
Textus fontis:
[6] Caritas Graece, Latine dilectio interpretatur, quod duos in se liget. Nam dilectio a duobus incipit, quod est amor Dei et proximi; de. qua Apostolus (Rom. 13,10) 'Plenitudo', inquit, 'legis dilectio.' [7] Maior est autem haec omnibus, quia qui diligit et credit et sperat. Qui autem non diligit, quamuis multa bona faciat, frustra laborat. Omnis autem dilectio carnalis non dilectio, sed magis amor dici solet. Dilectionis autem nomen tantum in melioribus rebus accipi solet.
L 101 ra A 88vb P 90rb T 145ra V 133vc
Context
LA P2 T (his- A, is- T) ] om. P