DI1282Diuiritorium [ diribitorium ]
DI1283Diuis auspiciis [ d. auspicibus ]
DI1284Diuisit [ desiuit ]
DI1285Diuisum
DI1286Diuisum
DI1287Diuisum
DI1288Diuisum
DI1286Diuisum
DI1287Diuisum
DI1288Diuisum
DI1289Diuisum
Diuisum
—
discursum, diuulsum, dissipatum, distractum.
(Syn.)
L 105 ra A 90 rb P 94 rbT 145ra V 133vc
ContextDI1290Diuitem et locupletem
Diuitem et locupletem
—
(Isid. diff. 35[137])
- Textus fontis:
-
Inter diuitem et locupletem. Diues est pecuniis, locuples autem fundis, quasi locis plenus.
L 105 ra A 90 rb P 94 rbT 145ra V 133vc
ContextDI1291Diuitem et potentem et fortunatum et locupletem et honestum
Diuitem et potentem et fortunatum et locupletem et honestum
—
(= Isid. diff. [166])
- Nota:
- (= Isid. Diff. …) ] (= ib. …) ed. ;
- Textus fontis:
-
Inter diuitem, potentem et fortunatum, locupletem et honestum. Diues est potentia et uirtute, potens quasi deo proximus, locuples fundis, quasi locis plenus, fortunatus subito factus beatus, honestus moribus et honore usus.
L 105 ra A 90 rb P 94 rbT 145ra V 133vc
Context