DI178Diduco
Diduco
—
distraho uel diuido.
(= Isid. diff. 292[156])
- Nota:
- (Gloss.) <wit>ed.</wit>
- Textus fontis:
-
Inter deduco et diduco. Deduco de amico producendo, diduco autem distraho uel diuido. Item quantum ad equos triumphales refertur, si equi, duxere triumphos, si boues, deduxere. Item quantum ad naues, subducere in terram dicimus, deducere autem in mare, ut : "Deducunt socii naues".
L 99vc A 87ra P 88rc T 145ra V 133vc
ContextDI179Diductio
DI180Diductis
DI178Diduco
Diduco
—
distraho uel diuido.
(= Isid. diff. 292[156])
- Nota:
- (Gloss.) <wit>ed.</wit>
- Textus fontis:
-
Inter deduco et diduco. Deduco de amico producendo, diduco autem distraho uel diuido. Item quantum ad equos triumphales refertur, si equi, duxere triumphos, si boues, deduxere. Item quantum ad naues, subducere in terram dicimus, deducere autem in mare, ut : "Deducunt socii naues".
L 99vc A 87ra P 88rc T 145ra V 133vc
ContextDI179Diductio
DI180Diductis