DI203Dies
(= Isid. diff. 13[279])
- Textus fontis:
-
Inter hunc diem et hanc diem. Dies masculini generis bonum tempus apud ueteres indicabat; feminini malum (ueluti in Iob, maledicta dies add. EALD).
L 100va A 87vc P 89rc T 145ra V 133vc
ContextDI204Dies
Dies
—
secundum artis regulam feminini generis est cum significat tempus ✢, eius diminutio+
diecula+
. Et ablatiuus casus producta e littera terminatur+
, ut ab hac+
die, ab hac+
re, ab hac specie. Verum masculino genere dicendum in trina obseruatione+
retinemus, in qualitate, numero, aduerbio. Qualitate ut serenus dies non+
serena. Numero ut
(Verg. 2, 126)
bis+
quinos silet ille dies
non bis+
quinas+
. Aduerbio ut+
hodie non hac+
die. Ceterum diecula+
nihil preiudicat qui nihil diminutiua recedunt a nominibus prime positionis+
ut scutum scutula scutella+
, canis canicula, rana ranuculus+
.
(= Seru. Aen. 2, 324)
- Lindsay:
- DI 204. Plac.] om. TV.
- Nota:
- [ Goetz, 5, 62, 2 ] ; (Plac.?) ed.
- Textus fontis:
-
324. SVMMA DIES ultima, ut supreme Iuppiter. 'Dies' autem si feminino genere ponatur, tempus significat, ut <V 783> quam nec longa dies: si masculino, ipsum diem. Et de masculino genere tria observanda sunt: in qualitate, numero, adverbio; in qualitate 'serenus dies' dicitur, non 'serena'; numero bis quinos silet ille dies, non 'bis quinas'; adverbio 'hodie', non 'hac die'. Ceterum 'diecula' nihil praeiudicat, quia multa deminutiva recedunt a nominibus primae positionis, ut 'scutum' 'scutula', 'canis' 'canicula', 'rana' 'ranunculus'.
L 100va A 87vc P 89rc T 145ra V 133vc
ContextDI205Dies infunda [ d. infanda ]
DI206Dies infunda [ d. infanda ]
DI207Diesis
DI208Diespiter