DI529Dyplois [ diplois ]
DI530Dyplois [ diplois ]
Dyplois [ diplois ]
—
dupla Graece.
(Gloss.)
- Nota:
- grece L
L 102 ra A 89 ra P 91 rbT 145ra V 133vc
ContextDI531Dyplois
DI532Dyplois
Dyplois
—
Grecum nomen, ubi eo quod sit duplex amictus ✢. Oratius
(Epist. 1, 17, 25)
Contra quem duplici+
panno patientia uelat+
. Est autem uestis militaris, cuius usus Callicis primum expeditionibus+
coepit+
et preda hostili. De qua est uox illa senatui:
Togis depositis Quirites a saga fuerunt
. Sagum autem Gallicum nomen est: dictum autem sagum quadrum eo quod apud eos primum quadratus+
uel quadruplex esset.
(= Isid. etym. 19, 24, 11-3)
- Textus fontis:
-
[11] Diplois Graecum nomen, ab eo quod sit duplex amictus. Horatius (Epist. 1,17,25): Contra quem duplici panno patientia uelat. [12] Est autem uestis militaris, cuius usus Gallicis primum expeditionibus coepit e praeda hostili. De qua est uox illa senatui: 'Togis depositis Quirites ad saga fuerunt.' [13] Sagum autem Gallicum nomen est: dictum autem sagum quadrum eo quod apud eos primum quadratus uel quadruplex esset.
L 102 ra A 89 ra P 91 rbT 145ra V 133vc
ContextDI533Diplosa
s
DI534Dipsa [ dipsas ]
DI535Dipsa [ dipsas ]
Dipsa [ dipsas ]
—
genus aspidis, qui Latine situla dicitur, quia quem momorderit siti perit.
(= Isid. etym. 12, 4, 13)
- Textus fontis:
-
Dipsas, genus aspidis, qui Latine situla dicitur, quia quem momorderit siti perit.
L 102 ra A 89 ra P 91 rbT 145ra V 133vc
Context