DI535Dipsa [ dipsas ]
Dipsa [ dipsas ] —
genus aspidis, qui Latine situla dicitur, quia quem momorderit siti perit.
(= Isid. etym. 12, 4, 13)
Textus fontis:
Dipsas, genus aspidis, qui Latine situla dicitur, quia quem momorderit siti perit.
L 102 ra A 89 ra P 91 rbT 145ra V 133vc
Context
LA P ] isidori T
DI536Dipsa [ dipsas ]
Esidori: Dipsa [ dipsas ]
serpens tante exiguitates+
LA ] -tis P
esse fertur ut dum calcatur, non uidetur+
LA ] uideatur P
, ut facies praeuenta+
LA P ] p. mor L2
morte nec tristiciam induat morituri. De qua poeta (Lucan. 9, 737) Signe uerum iuuenem Terrene sanguinis Aulum torto kapud retro+
LA ] rotro P
dipses calcata momordit: uix dolor au+
L P ] aut A
sensus dentibus fuit .
(Isid. etym. 12, 4, 32)
Nota:
kaput P
Textus fontis:
Dipsas serpens tantae exiguitatis fertur ut cum calcatur, non uideatur. Cuius uenenum ante extinguit quam sentiatur, ut facies praeuenta morte nec tristitiam induat morituri. De quo poeta (Lucan. 9,737): Signiferum iuuenem Tyrrheni sanguinis Aulum torto capite retro dipsas calcata momordit: uix dolor aut sensus dentis fuit.
L 102 ra A 89 ra P 91 rbT 145ra V 133vc
Context
LA P (his- A) ] om. T
DI537Dipsnoecen [ dyspnoecen ]
Galeni: Dipsnoecen [ dyspnoecen ] —
Greci+
LA ] graeci P
dicunt dum tussis arescit et siccat et fit rigor inordinatus adque+
L ] atque A P
inconditus.
(Gal.)
L 102 ra A 89 ra P 91rc T 145ra V 133vc
Context
LA P T (galle- T)
LA ] -ten P T, dyspn- suppos. ed.
DI538Dipsnoens [ dipsnoecens ]
Dipsnoens [ dipsnoecens ] —
nausia est.
(= med.)
L 102 ra A 89 ra P 91rc T 145ra V 133vc
Context
LA P T
LA P ] -neens T, dipsnoecens (?) ed.