DI878Dissimulabit [ dissimulauit ]
De glosis: Dissimulabit [ dissimulauit ] —
distulit.
(Abol.)
L 103 va A 90 rb P 92 vaT 145ra V 133vc
Context
LA P2 T ] om. P
L P] -milauit A, -mulauit T, suppos. ed.
DI879Dissimulant
Dissimulant —
cupiditates suas continent.
(= schol. ad Verg. Aen. 1, 516)
L 103 va A 90 rb P 92 vaT 145ra V 133vc
Context
LA P T
DI880Dissimulant
Dissimulant —
nescire se fingunt+
A P ed. ] figunt L
.
(= schol. ad Verg. Aen. 1, 516)
Nota:
(= Verg. …) ] (= ib.) ed. ;
L 103 va A 90 rb P 92 vaT 145ra V 133vc
Context
LA P T
DI881Dissimulare
Dissimulare —
fingere nescire.
(= schol. ad Verg. Aen. 4, 305)
Nota:
(= Verg. …) ] (= ib.) ed. ;
L 103 va A 90 rb P 92 vaT 145ra V 133vc
Context
L P T
DI 881 L P T ] om. A
DI882Dissimulare
Dissimulare —
occultare.
(= schol. ad Verg. Aen. 4, 305)
Nota:
(= Verg. …) ] (= ib.) ed. ;
L 103 va A 90 rb P 92 vaT 145ra V 133vc
Context
LA P T
DI883Dissimulat
Dissimulat —
qui non uult uideri facere quod facit+
LA T ] fecit P
.
(= Isid. diff. [541])
Lindsay:
DI 883. cf. SI 530.
Textus fontis:
Inter simulare et dissimulare. Qui simulat uult uideri facere quae non facit, qui dissimulat non uult uideri facere quae facit.
L 103 va A 90 rb P 92 vaT 145ra V 133vc
Context
LA P T
DI884Dissimulat
Esidori: Dissimulat —
qui hoc quod scit+
LA ] dicit P
nescire se dicit. Vnde et Salustius: Ille simulator incerti, ac certi+
a. c. L P ] acerti A
dissimulator erat.
(Isid. diff. 228[515])
Nota:
(Isid. Diff. …) ] (ib. …) ed. ;
Textus fontis:
Inter simulare et dissimulare. Dissimulamus nota, simulamus ignota. Qui enim fingit se scire quod nescit simulat ; qui autem quod scit nescire se dicit dissimulat. Vnde et Sallustius : Ille simulator incerti, ac certi dissimulator erat.
L 103 va A 90 rb P 92 vaT 145ra V 133vc
Context
LA P T (esy- L, his- A, isi- T)