DI892Dissimulo
Dissimulo
—
nescire me fingo, reticeo, taciturnus sum.
(Syn.)
L 103 va A 90 rb P 92 vaT 145ra V 133vc
ContextDI893Disinteria [ dysenteria ]
Disinteria [ dysenteria ]
dicta est a passione intestinarum. Greci+
enim dissenteria+
uulnus+
cum in+
intestinis uulnera nascuntur, id est ex alto et epar et ex proximis+
locis, ex grassis intestinis+
, ex gracilioribus et+
ex longone+
. Desinteria autem in his nascitur qui primo solutionem+
uentris passi fuerint. Sunt et qui per multum tempus neglegenter habiti sunt, et quos diutissime+
solutio uentris obtinuit, ut exuste intestine uulnera facerent et sanguinem mitterent. Nam desinteriae+
cause sunt due. Vna est que fit aut ex intestinis minoribus, que desuper sunt, alia est que de maiori intestino uenit et inferius posita+
est, quo potiones peruenire non possunt; nam clistere magis curantur.
(= Escul. 31 p. 47A) + (Ps. Gal. Glauc. III 71)
- Textus fontis:
-
Dysenteria dicta est a passione intestinorum. Graeci enim dysenteriam uulnus intestinorum uocant. Hac passione intestini uulnera nascuntur, ex alto, ex epate, et proximis locis, ex grossis intestinis, et gracilioribus et ex longaone. --- Dysenteria autem ‹is› nascitur, qui primo solutionem uentris passi fuerint. Sunt qui et per multum tempus negligenter adhibiti sunt et quos diutissime solutio uentris obtinuit, ut exusti intestini uulnera facerent et sanguinem mitterent. Nam dysenteriae causae duae sunt. Una est, quae fit in intestinis minoribus, quae desuper sunt. Alia est, quae de maiore intestino uenit, quod inferius positum est, in quo potiones peruenire non possunt; nam per clysterem magis curantur.
L 103 va A 90 rb P 92 vaT 145ra V 133vc
ContextDI894Disinteria [ dysenteria ]
Disinteria [ dysenteria ]
(Isid. etym. 4, 7, 36)
- Textus fontis:
-
Disinteria est diuisio continuationis, id est ulceratio intestini. Dis enim diuisio est, intera intestina. Fit autem antecedente fluore, quem Graeci διάρροιαν uocant.
L 103 va A 90 rb P 92 vaT 145ra V 133vc
ContextDI895Dissipabit [ dissipauit ]
DI896Dissipabit [ dissipauit ]
DI897Dissipabit [ dissipauit ]
DI893Disinteria [ dysenteria ]
Disinteria [ dysenteria ]
dicta est a passione intestinarum. Greci+
enim dissenteria+
uulnus+
cum in+
intestinis uulnera nascuntur, id est ex alto et epar et ex proximis+
locis, ex grassis intestinis+
, ex gracilioribus et+
ex longone+
. Desinteria autem in his nascitur qui primo solutionem+
uentris passi fuerint. Sunt et qui per multum tempus neglegenter habiti sunt, et quos diutissime+
solutio uentris obtinuit, ut exuste intestine uulnera facerent et sanguinem mitterent. Nam desinteriae+
cause sunt due. Vna est que fit aut ex intestinis minoribus, que desuper sunt, alia est que de maiori intestino uenit et inferius posita+
est, quo potiones peruenire non possunt; nam clistere magis curantur.
(= Escul. 31 p. 47A) + (Ps. Gal. Glauc. III 71)
- Textus fontis:
-
Dysenteria dicta est a passione intestinorum. Graeci enim dysenteriam uulnus intestinorum uocant. Hac passione intestini uulnera nascuntur, ex alto, ex epate, et proximis locis, ex grossis intestinis, et gracilioribus et ex longaone. --- Dysenteria autem ‹is› nascitur, qui primo solutionem uentris passi fuerint. Sunt qui et per multum tempus negligenter adhibiti sunt et quos diutissime solutio uentris obtinuit, ut exusti intestini uulnera facerent et sanguinem mitterent. Nam dysenteriae causae duae sunt. Una est, quae fit in intestinis minoribus, quae desuper sunt. Alia est, quae de maiore intestino uenit, quod inferius positum est, in quo potiones peruenire non possunt; nam per clysterem magis curantur.
L 103 va A 90 rb P 92 vaT 145ra V 133vc
ContextDI894Disinteria [ dysenteria ]
Disinteria [ dysenteria ]
(Isid. etym. 4, 7, 36)
- Textus fontis:
-
Disinteria est diuisio continuationis, id est ulceratio intestini. Dis enim diuisio est, intera intestina. Fit autem antecedente fluore, quem Graeci διάρροιαν uocant.
L 103 va A 90 rb P 92 vaT 145ra V 133vc
ContextDI895Dissipabit [ dissipauit ]
DI896Dissipabit [ dissipauit ]
DI897Dissipabit [ dissipauit ]
DI898Dissipabit [ dissipauit ]