DO158Dona
Dona
—
propria+
diuina+
dicuntur+
, munera hominum. Nam munera dicuntur obsequia, quae+
pauperes diuitibus loco munerum+
soluunt. Itaque munus+
homini datur+
, donum+
Deo. Vnde etiam+
in templis donaria dicimus. Munera autem uocantur quia manibus uel accipiuntur+
uel dantur. Duo sunt autem qui offeruntur+
: donum et sacrificium. Donum dicitur quidquid auro argentoque aut qualibet aliqua specie efficitur. Sacrificium autem est uictima et quecumque in ara cremantur seu ponuntur.
(= Isid. etym. 6, 19, 26-30)
- Textus fontis:
-
[26] Dona proprie diuina dicuntur, munera hominum. [27] Nam munera dicuntur obsequia, quae pauperes diuitibus loco munerum soluunt. Itaque munus homini datur, donum Deo. Vnde etiam in templis donaria dicimus. Munera autem uocantur quia manibus uel accipiuntur uel dantur. [28] Duo sunt autem quae offeruntur: donum et sacrificium. [29] Donum dicitur quidquid auro argentoque aut qualibet alia specie efficitur. [30] Sacrificium autem est uictima et quaecumque in ara cremantur seu ponuntur. Omne autem quod Deo datur, aut dedicatur aut consecratur. Quod dedicatur, dicendo datur; unde et appellatur. Vnde errant qui consecrationem dedicationem putant significari.
L 106rb A 90 rb P 95 rcT 145ra V 133vc
ContextDO159Dona ferunt
DO160Dona [ Danai ]
DO161Donaria
Donaria
—
loca templi ubi dona reponuntur.
(= schol. ad Verg. georg. 3, 533 ?)
L 106rb A 90 rb P 95 rcT 145ra V 133vc
ContextDO162Donarium
DO163Donaria
(Isid. etym. 15, 5, 2)
- Textus fontis:
-
Donaria uero, eo quod ibi dona reponantur quae in templis offerre consueuerunt.
L 106rb A 90 rb P 95 rcT 145ra V 133vc
Context