DV89Dulces animos [ d. animas ]
Dulces animos [ d. animas ] —
dulcem spiritum.
(= schol. ad Verg. Aen. 3, 140)
Lindsay:
DV 89. -cis mus P. Aen. 3, 140.
L 106vb A 90 rb P 96 rcT 145ra V 133vc
Context
LA P T
d. a. LA T ] dulcis animus P, d. animas suppos. ed.
DV90Dulcia
Esidori: Dulcia
sunt genere pistorii+
P ] pistiri L, pistirii L2A
operis, a sapore dicta; melle enim asparso sumuntur.
(Isid. etym. 20, 2, 18)
Textus fontis:
Dulcia sunt genera pistorii operis, a sapore dicta; melle enim asparso sumuntur.
L 106vb A 90 rb P 96 rcT 145ra V 133vc
Context
LA P T (his- A, is- T)
DV91Dulci amore
Virgili: Dulci amore —
adfamili oracionem+
a. o. P ] ad familia ratione LA, adfamili (-bili suppos.) oratione ed.
nuntius.
(schol. ad Verg. Aen. 6, 455)
Lindsay:
DV 91. ad famiiiaratione L : ad familiorationem P : familiari ratione T.
Nota:
nuncius P
L 106vb A 90 rb P 96 rcT 145ra V 133vc
Context
LA P2 T (uerg A) ] om. P
DV92Dulcis
Cyceronis: Dulcis —
suauis, modulata, lenis, pura, liquida.
(Syn.)
Lindsay:
DV 92-99. cf. BE 141-144.
L 106vb A 90 rb P 96 rcT 145ra V 133vc
Context
LA P2 T (ci- A P2 T) ] om. P
DV93Dulcis
Dulcis —
temperatus, plachidus.
(Syn.)
L 106vb A 90 rb P 96 vaT 145ra V 133vc
Context
LA P T
DV94Dulcis
Dulcis —
iocundus, mitis+
L2A2 P ] mittis LA
, misericors.
(Syn.)
L 106vb A 90 rb P 96 vaT 145ra V 133vc
Context
LA P T
DV95Dulcis
Dulcis —
clemens, mansuetus.
(Syn.)
L 106vb A 90 rb P 96 vaT 145ra V 133vc
Context
LA P T
BE141Benignus
Ciceronis : Benignus —
largus, liberalis, munificus.
(Syn.)
Lindsay:
BE 141-144. cf. 115-119 ; AP 67-72 ; BO 66-71 ; CO 446-449 ; 576-582 ; DV 92-99 ; DE 1342-1347 ; IV 85-89 ; FA 137-142 ; LA 370 ; MV 238-246 ; SI 296-300 ; SV 18-26 ; CE 522-524. BE 149 sqq. quaere post BO 27 (Boe<o>tia).
Nota:
141-4. cf. 115-9 ; AP 67-72 etc.
Textus fontis:
[ ex BE 115-116 ]
L 58rb A 40 raP 42rb
Context
L P T ] om. A
BE142Benignus
Benignus —
simplex, apertus, bonus, dexter.
(Syn.)
Textus fontis:
[ ex BE 116-117 ]
L 58rb A 40 raP 42rb
Context
LA P T
BE143Benignus
Benignus —
comis, facilis, suauis, dulcis.
(Syn.)
Nota:
lungo il margine bianco di molte glosse di questo foglio è ripetuto il segno '.a.' da un A2… ovunque in A manca il TAG… forse che sia l'indicazione di 'auctor' da aggiungere in un secondo momento?
Textus fontis:
[ ex BE 117-118 ]
L 58rb A 40 rbP 42rb
Context
LA P T
BE144Benignus
Benignus —
communis, iocundus+
LA TV ] iu- PF
.
(Syn.)
Textus fontis:
[ = BE 119 ]
L 58rb A 40 rbP 42rb
Context
LA P T
BE145Benignus
Esidori : Benignus
est uir sponte ad benefaciendum paratus et dulcis alloquio. ✢+
L
Non autem multum distat benignus a bono, quia et ipse ad benefaciendum uidetur expositus. Sed in eo differt qui+
LA P ] -ia leg.
potest bonus esse et tristior, et bene quidem facere quod poscitur, non tamen suauis esse nouit consortio; benignus autem sua cunctos nouit inuitare dulcedine.
(Isid. etym. 10, 24)
Textus fontis:
Benignus est uir sponte ad benefaciendum paratus et dulcis adloquio. Non autem multum distat benignus a bono, quia et ipse ad benefaciendum uidetur expositus. Sed in eo differt quia potest bonus esse et tristior, et bene quidem facere et praestare quod poscitur, non tamen suauis esse nouit consortio; benignus autem sua cunctos nouit inuitare dulcedine.
L 58rb A 40 rbP 42rb
Context
L P T ] om. A
BE146Beniuolentia et maliuolentia
Placidi: Beniuolentia et maliuolentia —
per i non per e dicitur, quomodo benignus et malignus, non benignus+
LA P ] -neg- fons
et malignus+
LA P ] -leg- fons
. ✢+
L
Saepe enim ex duabus partibus conpositum nomen aut priorem aut sequentem litteram corrumpit, id est+
PF TV ] ideo LA, ut dest? V2
beniuolentiam dicimus, nam beneuolentia crassum quidem sonat.
(Plac. 8, 28)
Nota:
[ Goetz, 5, 50, 10 ]
Textus fontis:
8, 28. Beniuolentia et maliuolentia per i non per e dicitur quomodo benignus et malignus non benegnus et malegnus saepe enim ex duabus partibus compositum nomen aut priorem aut sequentem litteram corrumpit ideo beniuolentiam dicimus non beneuolentia crassum quidem sonant.
L 58rb A 40 rbP 42rb
Context
L P T ] om. A
BE147Beniuolus
Esidori : Beniuolus —
qui bene uult. ✢+
L
Non tamen dicimus beneuolus+
P V ] beniu- LA F T
, sicut nec maleuolus+
L PF V ] beniuolus A, maliu- T
. Saepe enim ex duabus partibus conpositum nomen aut priorem aut sequentem litteram corrumpit. Nam beneuolentia+
L P ] beni- A
absurdum sonat.
(Isid. etym. 10, 26)
Textus fontis:
Beniuolus, quia bene uult. Non tamen dicimus beneuolus, sicut nec maleuolus. Saepe enim ex duabus partibus conpositum nomen aut priorem aut sequentem litteram corrumpit. Nam beneuolentia absurdum sonat.
L 58rb A 40 rbP 42rb
Context
L P T ] om. A
BE 147-148 L P ] sine intervallo A