DV89Dulces animos [ d. animas ]
DV90Dulcia
DV91Dulci amore
DV92Dulcis
DV93Dulcis
DV94Dulcis
DV95Dulcis
BE141Benignus
Benignus
—
largus, liberalis, munificus.
(Syn.)
- Lindsay:
- BE 141-144. cf. 115-119 ; AP 67-72 ; BO 66-71 ; CO 446-449 ; 576-582 ; DV 92-99 ; DE 1342-1347 ; IV 85-89 ; FA 137-142 ; LA 370 ; MV 238-246 ; SI 296-300 ; SV 18-26 ; CE 522-524. BE 149 sqq. quaere post BO 27 (Boe<o>tia).
- Nota:
- 141-4. cf. 115-9 ; AP 67-72 etc.
- Textus fontis:
-
[ ex BE 115-116 ]
L 58rb A 40 raP 42rb
ContextBE142Benignus
Benignus
—
simplex, apertus, bonus, dexter.
(Syn.)
- Textus fontis:
-
[ ex BE 116-117 ]
L 58rb A 40 raP 42rb
ContextBE143Benignus
Benignus
—
comis, facilis, suauis, dulcis.
(Syn.)
- Nota:
- lungo il margine bianco di molte glosse di questo foglio è ripetuto il segno '.a.' da un A2… ovunque in A manca il TAG… forse che sia l'indicazione di 'auctor' da aggiungere in un secondo momento?
- Textus fontis:
-
[ ex BE 117-118 ]
L 58rb A 40 rbP 42rb
ContextBE144Benignus
BE145Benignus
Benignus
est uir sponte ad benefaciendum paratus et dulcis alloquio. ✢+
Non autem multum distat benignus a bono, quia et ipse ad benefaciendum uidetur expositus. Sed in eo differt qui+
potest bonus esse et tristior, et bene quidem facere quod poscitur, non tamen suauis esse nouit consortio; benignus autem sua cunctos nouit inuitare dulcedine.
(Isid. etym. 10, 24)
- Textus fontis:
-
Benignus est uir sponte ad benefaciendum paratus et dulcis adloquio. Non autem multum distat benignus a bono, quia et ipse ad benefaciendum uidetur expositus. Sed in eo differt quia potest bonus esse et tristior, et bene quidem facere et praestare quod poscitur, non tamen suauis esse nouit consortio; benignus autem sua cunctos nouit inuitare dulcedine.
L 58rb A 40 rbP 42rb
ContextBE146Beniuolentia et maliuolentia
Beniuolentia et maliuolentia
—
(Plac. 8, 28)
- Nota:
- [ Goetz, 5, 50, 10 ]
- Textus fontis:
-
8, 28. Beniuolentia et maliuolentia per i non per e dicitur quomodo benignus et malignus non benegnus et malegnus saepe enim ex duabus partibus compositum nomen aut priorem aut sequentem litteram corrumpit ideo beniuolentiam dicimus non beneuolentia crassum quidem sonant.
L 58rb A 40 rbP 42rb
ContextBE147Beniuolus
Beniuolus
—
(Isid. etym. 10, 26)
- Textus fontis:
-
Beniuolus, quia bene uult. Non tamen dicimus beneuolus, sicut nec maleuolus. Saepe enim ex duabus partibus conpositum nomen aut priorem aut sequentem litteram corrumpit. Nam beneuolentia absurdum sonat.
L 58rb A 40 rbP 42rb
Context