LA507Lauat [ labat ]
Lauat [ labat ] —
trepidat, aestuat+
LA ] estuat P
.
(Syn.)
L 170va A 169rc P 56vb
Context
LA P T
LA P ] labat L2A2 T
LA508Lauat [ labat ]
Lauat [ labat ] —
dubitat, fluctuat.
(Syn.)
L 170va A 169rc P 56vb
Context
LA P T
LA P ] labat L2A2 T
LA509Lauat [ labat ]
Lauat [ labat ] —
incertus est, inconstans est, uarrius+
L P ] uarius A, recte
est, incautus est, instabilis.
(Syn.)
L 170va A 169rc P 56vb
Context
LA P T
LA P ] labat L2 T
✢
LA510Laucon [ Laocoon ]
Laucon [ Laocoon ] —
sacerdos Neptuni.
(= schol. ad Verg. Aen. 2, 41)
Lindsay:
LA 510. cf. 304. Aen. 2, 41 , etc.
L 170va A 169rc P 56vb
Context
ante laucon L2
inter P ] del. P2
LA P T
LA P T ] laocoon restit. et suppos. ed.
Inter
LA511Laudabilem et laudandum [ laudem et laudationem ]
Laudabilem et laudandum [ laudem et laudationem ] —
haec+
P ] hec LA
distinctio est. Laudabilis+
LA P ] laus fons
est eius qui laudatur; laudatio eius qui laudat. Item laus est ipsa uirtus enitens; laudatio, ipsa laudantis oratio. Nam laus etiam sine celebratione+
P ] cae- LA
consistit: laudatio uero rei cuiusque+
r.c. LA2 P ] reiouiusque A
praedicatio+
LA ] pre- P
est, adminiculo orationis ornata.
(= Isid. diff. 44[325] init. ; 158[332] finis)
Textus fontis:
Inter laudem et laudationem. Laus est eius qui laudatur, laudatio uero eius qui laudat. Item laus est in qua uirtus enitet; laudatio ipsa laudantis oratio. Nam laus etiam laetitia sine celebratione uocis in animi admiratione consistit, laudatio uero rei cuiusque praedicatio est adminiculo orationis ornata.
L 170va A 169rc P 56vb
Context
LA P ] isidori T
LA P T ] laudem et laudationem suppos. ed.
LA512Laudes
Laudes —
id est alleluia.
(fons adhuc non repertus)
L 170va A 169rc P 56vb
Context
LA P T
LA513Laudes
Ciceronis: Laudes —
uirtus re+
L P ] rei A, restit. ed.
gestae, facta fortia.
(Syn.)
Lindsay:
LA 513. cf. RE 1469-1472 ; VI 340-344.
Nota:
geste P ;
L 170va A 169rc P 56vb
Context
LA P T